Aktif öğrenme, öğrenenin öğrenme sürecinin sorumluluğunu taşıdığı, öğrenene öğrenme sürecinin çeşitli yönleri ile ilgili karar alma ve öz düzenleme yapma fırsatlarının verildiği ve karmaşık öğretimsel işlerle öğrenenin öğrenme sırasında zihinsel yeteneklerini kullanmaya zorlandığı bir öğrenme sürecidir (Ün Açıkgöz, 2002) .
Aktif öğrenmede öğrenciler pasif alıcı olarak değil, öğrenerek kendi yaşamlarını şekillendiren bireyler olarak görülür. Öğrenciler sınıfta dinlemekten daha fazla şeyler yapmalıdırlar; okumalı, yazmalı, konuşmalı, tartışmalı, geniş yaşantıları ile bağlantılar kurmalı, edindiği bilgiyi günlük yaşamında uygulamalı ve problem çözmelidir.
Aktif öğrenme öğrencilerin aktif olarak doğru bilgiyi ve farklı fikirleri edindiği; ders boyunca görev ve aktivitelerin tamamlanması için gerekli becerileri kazanma ya da geliştirme ile ilgilendiği bir süreçtir. Öğrenme sürecinde öğrenciyi içine alan herhangi bir aktivite için aktif öğrenme denilebilir. ANCAK; KONULARI ÖĞRENCİLERE PAYLAŞTIRIP ONLARA ANLATTIRILMASININ AKTİF ÖĞRENME OLDUĞU SÖYLENEMEZ. Çünkü aktif öğrenme “öğrencilerin bir şeyler yapmasını ve yaptıkları şeyler hakkında düşünmelerini” içerir.
